|
http://prim.ParsiBlog.com
| ||
|
دنیا که از او دل اسیران ریش است پامال غمش، توانگر و درویش است نیشش، همه جانگزاتر از شربت مرگ نوشش، چو نکو نگه کنی، هم نیش است شیخ بهایی
تا منزل آدمی سرای دنیاست کارش همه جرم و کار حق، لطف و عطاست خوش باش که آن سرا چنین خواهد بود سالی که نکوست، از بهارش پیداست شیخ بهایی
آن حرف که از دلت غمی بگشاید در صحبت دل شکستگان می‌باید هر شیشه که بشکند، ندارد قیمت جز شیشه? دل که قیمتش افزاید شیخ بهایی
او را که دل از عشق مشوش باشد هر قصه که گوید همه دلکش باشد تو قصه? عاشقان، همی کم شنوی بشنو، بشنو که قصه‌شان خوش باشد شیخ بهایی
تا نیست نگردی، ره هستت ندهند این مرتبه با همت پستت ندهند چون شمع قرار سوختن گر ندهی سر رشته? روشنی به دستت ندهند شیخ بهایی
بر درگه دوست، هر که صادق برود تا حشر ز خاطرش علائق برود صد ساله نماز عابد صومعه‌دار قربان سر نیاز عاشق برود شیخ بهایی
از بس که زدم به شیشه? تقوی سنگ وز بس که به معصیت فرو بردم چنگ اهل اسلام از مسلمانی من صد ننگ کشیدند ز کفار فرنگ شیخ بهایی
افسوس که عمر خود تباهی کردیم صد قافله? گناه، راهی کردیم در دفتر ما نماند یک نکته سفید از بس به شب و روز سیاهی کردیم شیخ بهایی
هر چند که رند کوچه و بازاریم ای خواجه مپندار که بی‌مقداریم سری که به آصف سلیمان دادند داریم، ولی به هرکسی نسپاریم شیخ بهایی
ای عاشق خام، از خدا دوری تو ما با تو چه کوشیم؟ که معذوری تو تو طاعت حق کنی به امید بهشت رو رو! تو نه عاشقی، که مزدوری تو شیخ بهایی
ای دل، قدمی به راه حق ننهادی شرمت بادا که سخت دور افتادی صد بار عروس توبه را بستی عقد نایافته کام از او، طلاقش دادی شیخ بهایی [ دوشنبه 92/5/28 ] [ 5:53 عصر ] [ فاضل تقی پور ]
[ نظرات () ]
|
درباره وبلاگ  این وبلاگ جهت درج مقالات علمی وتربیتی آماده شده است | |
| [ قالب وبلاگ : ایران اسکین ] [ Weblog Themes By : iran skin] | ||
